Stuck in New York

Vanochtend ging de wekker al vroeg. Om 4 uur moest ik (Eefke) mijn bed uit. Snel spullen pakken, even wat eten en dan in de auto naar Schiphol. Mijn vader bracht me en onderweg pikten we Hanneke inclusief haar kleurrijke hondenkoffer.  Eenmaal op Schiphol sleepten we onze 23 kilo koffers naar de check-in. We konden allebei maar moeilijk geloven dat onze koffer daadwerkelijk aan kon komen met drie verschillende luchthavens, waarvan twee luchthavens echt mega zijn. Vandaar dat we het adres van Dordt University maar duidelijk er op hebben gezet. 

Daarna volgde de douane en de ladies hadden natuurlijk alles goed op orde, dus daar kwamen we snel doorheen. Bij de paspoortcontrole moest je in een camera kijken en daar kwam ik (Hanneke) erachter dat mijn topje weer eens op Jinek laagte hing dus dat was naast de paspoort check een goeie check om dat ding maar weer eens goed op te hijsen. Even een bakkie koffie gedronken (2 uur.....) en toen op naar de gate. Ik (Hanneke) hoopte op een blauw vliegtuig van de KLM, maar helaas het was een vlucht van Delta Airlines. En ik kan jullie vertellen dat dit een waar dinnerplane was. De karretjes bleven maar langsrijden met magnetronmaaltijden en croissantjes met kalkoen en cheddar en wij als ware Hollandse meiden hebben natuurlijk alles er uitgehaald wat er in zat.

Zoals jullie kunnen lezen loopt de reis tot zover gesmeerd. Toch komt er een kleine kink in de kabel als we op weg zijn naar de grens controle. We liepen door een lange gang en ineens zien we van rechts een stroom van Aziaten uit een jumbojet komen. Toen hebben we de pas er met onze Hollandse benen maar goed ingezet om zoveel mogelijk voor te blijven en dat is ons nog aardig gelukt ook. Met drie kwartier waren we door de bordercontrole gekomen en stonden wonderlijk waar onze tassen gewoon klaar. En we keken alweer uit naar onze volgende vlucht die tot onze grote schrik ineens anderhalf uur later vertrok. En nu ben ik (Hanneke) een vrij geduldig persoon die prima wat langer kan wachten, maar niet als die anderhalf uur extra ervoor zorgt dat we de volgende vlucht zullen missen. Nee toen verschenen er dollartekentjes in mijn ogen en zag ik het geld alweer over de toonbank gaan. Gelukkig bleven we rustig en wilden we eerst op zoek naar een informatiebalie van America Airlines die we alleen nergens op het vliegveld konden vinden. Wat bleek...... wat in onze ogen het hele vliegveld al was, bleek in werkelijkheid pas één terminal te zijn van de acht in totaal. Een vriendelijke man verwees ons naar de airtrain die ons naar de juiste terminal wilde brengen.

Daar aangekomen wachtte ons de kortste rij die zowaar het langste duurde vanwege een hond waarbij het niet lukte om in te checken. Maar eenmaal aan de beurt deed Eefke het woord en ze legde uit dat we de vlucht naar Sioux Falls niet konden halen. De vrouw wist niet dat er een plekje bestond met de naam Sioux Falls, maar toen ze het had gevonden en zag dat er maar één vlucht per dag ging moest ze ons toch vertellen dat vandaag vliegen geen nut meer had. Dit resulteerde in een gratis nachtje New York en andere vliegtickets. Dus nu liggen we hier klaarwakker (naja lichte jetlag) uit het raam te kijken naar de Skyline van New York..... in onze dromen dan, want je zou niet denken dat we in New York zijn als je hier uit het raam kijkt. Ondanks dat we nu graag in een hotel in Sioux Falls hadden willen zijn, is een gratis nachtje in een prima hotel met een heerlijke douche in New York ook niet verkeerd. Nu eerst proberen te slapen zodat we morgen nog een beetje uitgerust zijn voor een tweede reisdag.