Finally on my way

Vanochtend (27-08-2019) rond kwart voor 4 zijn we (Mirthe en familie) naar het vliegveld gereden. Om 9 uur vertrok namelijk mijn eerste vlucht richting Manchester. Zo rond half 7 arriveerde we op het vliegveld in Brussel. Als eerste hebben we maar gelijk mijn koffer ingecheckt. Ik ging er namelijk vanuit dat mijn koffer veel te zwaar zou zijn. Maar gelukkig was mijn koffer maar 21,7 kilo en ik mocht maximaal 23 kilo mee. Dus dat was weer een opluchting. Na het inchecken hebben we gezellig nog even een kopje thee/koffie gedronken. Toen was het toch echt tijd om afscheid te gaan nemen. Na een aantal tranen dan toch eindelijk afscheid genomen en ben ik richting de douane te gaan. We verwachtten dat het heel druk was, dus ik was op tijd er heen gegaan. Dit viel reuze mee, binnen 10 minuten was ik door de douane. Toen was het nog even zoeken naar de gate, maar die was ook nog redelijk snel te vinden.

De vlucht richting Brussel verliep rustig, het was ook maar 55 minuten vliegen. In Manchester aangekomen wist ik dat ik niet veel overstap tijd zou hebben. In totaal 20 minuten. Gelukkig waren ze hier in Manchester op voorbereid. Na een kort ritje met de bus kwamen we aan bij de douane. Daar mocht mijn vlucht als eerste langs, aangezien onze vlucht elk moment kon gaan boarden. Na de douane was het zo snel mogelijk naar de gate. Eenmaal aangekomen bij de gate waren ze nog helemaal niet begonnen met boarden. Er was namelijk een probleem met het brengen van het vliegtuig. Uiteindelijk vertrokken we half uur te laat richting New York.

Ondanks de vertraging verliep ook deze vlucht erg rustig. In het vliegtuig kreeg ik een maaltijd aangeboden. Hier was ik ook wel echt aan toe. Want ondertussen was het voor mijn gevoel al twee uur en had ik nog niks gegeten. Het was een erg uitgebreide maaltijd met van alles erbij.

Maar ook hier zou ik een probleem hebben met het op tijd halen van mijn vlucht. Ik zou namelijk rond 13.00 uur landen. En om 15.00 uur zal mijn volgende vlucht vertrekken. Nu denk je, dan heb je toch genoeg tijd? Nee dus, je moet namelijk eerst door de douane. Hier checken ze of je een visum hebt en checken ze je vingerafdruk. Hier stond een super lange rij (wel 10 rijen dik). Al een klein beetje in paniek zat ik te kijken of ik een medewerken van het vliegveld kon vinden. Aan haar heb ik gevraagd of ik eventueel voorrang kan krijgen, aangezien mijn vlucht binnen anderhalf uur zou vertrekken. Gelukkig kon zij mij helpen en mocht ik stiekem onder het lintje door en gelijk in de rij gaan staan. Nou had ik het pech dat ze de rij waar ik in stond weer dicht deden, dus moest ik achteraan in een andere rij gaan staan. Eenmaal aan de beurt deed de vingerprint scanner het niet en duurde het allemaal nog wat langer. Na al dit gedoe heb ik super snel mijn koffer gepakt en kwam ik een medewerker van delta airlines tegen. Deze vertelde mij dat ik mijn vlucht niet zou halen en dat ik naar de balie van delta moest en dat ze me daar zouden helpen met omboeken. Daar werd mij verteld dat ze helaas niks voor mij konden betekenen, tenzij ik binnen 20 minuten 200 dollar tevoorschijn kon toveren. Helaas lukte mij dit niet en konden ze mij dus niet verder helpen. Na een moment van paniek kon mijn oom mij gelukkig helpen om een nieuw vliegticket te boeken. Daardoor kon ik om 17.15 uur richting Minneapolis en dan weer door naar Sioux Falls waar mijn kamergenootjes en Eefke en Hanneke mij op komen halen.

Op het vliegveld heb ik even rustig kunnen eten en daarna ben ik maar vast ruim op tijd bij de gate gaan zitten. Dit verliep gelukkig allemaal goed en iets later dan gepland vertrok het vliegtuig richting Minneapolis. Deze vlucht had een beetje veel last van turbulentie en tijdens het landen was ik even bang dat de vleugels de grond zouden raken tijdens het landen. Maar gelukkig ging alles goed. Op het vliegveld in Minneapolis zou ik 45 minuten hebben om over te stappen. Dit was later al weer veranderd naar een uur en 5 minuten. Gelukkig kon ik bij Minneapolis zo naar de andere gate lopen zonder eerst weer door de douane ofzo te gaan.

Ook de laatste vlucht verliep erg rustig. De vlucht zelf duurde maar 36 minuten, maar het was een erg luxe vliegtuig met schermpjes enz. Het vliegtuig zat ook niet helemaal vol, waardoor ik genoeg ruimte had om nog heel even te relaxen. Eenmaal aangekomen in Sioux Falls kon ik opzoek gaan naar mijn koffer. Het vliegveld heeft maar één bagageband, maar er stond bij dat het band nummer 3 was en mijn vlucht stond er niet boven. Dus ik op zoek naar een andere band, maar dat bestond dus niet. Uiteindelijk kwam ook mijn vlucht erboven te staan, dit kwam omdat mijn vliegtuig 20 minuten te vroeg was geland. Als snel had ik mijn koffer te pakken en ben ik naar buiten gegaan om mijn kamergenootjes en Eefke en Hanneke op te wachten. Dit duurde nog 10 minuten en daarna zijn we snel naar Dordt University gereden. Rond 1 uur ’s nachts, 2 uur later dan gepland, was ik dan eindelijk in mijn appartement en kon ik eindelijk rustig gaan slapen. Morgen nog ff een rustig dagje en daarna beginnen ook voor mij de lessen.